حجاب در لغت به معنای چیزی است که میان دو شی جدائی انداخته و مانع رسیدن آن دو به یکدیگر شود. چنان که در قرآن مجید درباره ی بهشتیان ودوزخیان می فرمایید: ((وبینهما حجاب ... و میان آن دو(گروه)حجابی است)) مقصود حجاب در این آیه،آن چیزی است که مانع از رسیدن لذت بهشتیان به اهل دوزخ ونیز مانع از رسیدن آزار و اذیت دوزخیان به بهشتیان می شود.حجاب را پوشانیدنبا آن انجام می گیرد (پوشش)وپرده نیز معنا کرده اند. اما در اصل آنها را ازآن رو حجاب گفته اند که از چیزی ممانعت می کنند، ودر حقیقت یکی از مصا دیق((مانع)) می باشد .
این واژه (حجاب ) ومشتقات آن هفت بار در قرآن کریم تکرار شده ودر تمام موارد به معنای پرده ومانع می باشد .
اما امروزه کلمه حجاب را برای پوشش زن به کار می برند .البته به کار گرفتن واژه (حجاب) درمورد پوشش زن یک نسبتا جدیدی است و در قدیم، به خصوص در اصطلاح فقها ، کلمه ((ستر)) و((ساتر)) را برای پوشش به کار می برند بنابر این به حسب اصل لغت میتوان هر گونه پوششی را حجاب دانست.اما در اصطلاح اصطلاح فقها و کاربرد های روزمره ، حجاب معنای ویژه دارد و هرگونه پوششی را حجاب نمیگویند : بلکه به پوشش همه بدن زن-به جز چهره ودستها تا مچ- در برابر نامحرم حجاب گفته میشود.
منابع:رهبری روح الله /چند پرسش وپاسخ درباره حجاب/ناشر :پیام مقدس
